meñime

meñime
De *amənəymənəy (ə) > ameñimeñi > ameñime, n. vb. m. sing.

*ny > ñ /ɲ/, por palatalización. || *-(me)ñi > -(me)ø, por haplología.

M·N·Y
Armeñime.

1. Tf. desus. Soc. Reunión. Expr. t.: benime, ­megnime, megnine.

meñime
De *amənəymənəy (ə) > ameñimeñi > ameñime, n. vb. m. sing.

*ny > ñ /ɲ/, por palatalización. *-(me)ñi > -(me)ø, por haplología.

M·N·Y
¶ Armeñime.

1. Tf. desus. Soc. Reunión. Expr. t.: benime, ­megnime, megnine.