gandinga

gandinga
De *gănəd-ənəg, m. sing. ‘maltrato o mala acción odiosa’.

¶ gand – inga.

1. com. Tf. Individuo de pocos sentimientos ante un acto cruel.

§ «[…] gandinga, “individuo de pocos sentimientos ante un acto cruel”, en Fasnia […]» [Pérez Vidal 1946: 132].