epn. (De *ewən > eben > epn, n. vb. abstr. m. sing.)
*w > /ß/ > b, por consonantización [w > ß] y posterior neutralización [ß – b]. || *b > p, por ensordecimiento.
1. Tf. ant. desus. Poét. Perfección, estado perfecto (con sentido solemne).
LEXEMA
____________
Vide Fvpmirna envpmti epnmpir vrvivinrn apvimfri pivnian ntrhn.