iraga
De *irag, n. vb. m. sing.
R·G
¶ Ayraga; Fagalayraga.
1. GG. ant. desus. Caída, descenso, bajada, derrame, vertido. Cf. arga; argua.
iraga
De *irag, n. vb. m. sing.
R·G
¶ Ayraga; Fagalayraga.
1. GG. ant. desus. Caída, descenso, bajada, derrame, vertido. Cf. arga; argua.