guijón

guijón
De *gihun > gihon, n. prim. m. sing. col.

G·N
Top. Arguijón.

1. m. Tf. ant. desus. Nidal, cubil, madriguera. Cf. gon. 

2. fig. Barco. Var. guihon, guijon. Err. gujor, guyon.

§ V. Top. Arguijón.

§ «[Tenerifean Dialect.] Guihon Ships» [Glas 1764: 179].

§ «[Algunas Dicciones de la Lengua Guanchinesa.] Guijon. Navio» [Viera 1772, I: 132].

§ «[Ténériffe.] Guyon, navire» [Bory 1803: 50].

§ «Gujon = navío» [Álvarez Rixo (ca. 1860) 1991: 46].