lia
De *əlləya, n. vb. m. sing. ‘oscilación’, ‘inclinación’, ‘declinación’.
1. m. GC. desus. Astr. Sol de verano.
§ «[Canarie.] Lia, soleil d’été» [Bory 1803: 50].
lia
De *əlləya, n. vb. m. sing. ‘oscilación’, ‘inclinación’, ‘declinación’.
1. m. GC. desus. Astr. Sol de verano.
§ «[Canarie.] Lia, soleil d’été» [Bory 1803: 50].