chenchos
De *tenšăy > čenše, s. f. sing. lit. ‘(dedo del) pie’, y adición de los morfemas hispanos de género y número.
*t /t/ > č /ʧ/, por palatalización. *-ăy > -e, por contracción.
N·Š
1. m. pl. Tf. Anat. Los pies (humanos). Cf. Tenche.
§ «Chénchos, T[enerife], “Los pies” (Sur)» [Bethencourt Alfonso (1880) 1991: 246].