reste

reste
De *răy-sət, m. sing. ‘amparo, protección o ayuda efectiva’.

*ăy > e, por contracción.
re – este.
Achi guañoth mencei reste Bencom.
Achorom, Nunhabec, Zahoñat Reste, Guañac Sahut Banot Xeraxe Sote.
Agoñec Acorom Inat Zahaña, Guañoc Reste Mencei.
Çhucar Guayoc, archimencey reste Bencom, Sanet vander relac nazeth zahañe.

1. m. Tf. ant. desus. Soc. Título de dignidad reservado al mencey.

§ «El Reſte o el Mencey, al Rey llamauan, / Que quiere dezir defenſa y fuerte amparo» [Viana 1604, I: 17v].

§ «[…] con títulos de Restes, ô Menseyes con poderes para nombrar los demas mínístros de paz, y guerra que hallaran convenía» [Castillo 1737: 74v]. N. B. Nada permite secundar a Pedro Agustín del Castillo en el traslado de su referencia a Gran Canaria.

§ V. Frs. Achi guañoth mencei reste Bencom.

§ V. Frs. Achorom, Nunhabec, Zahoñat Reste, Guañac Sahut Banot Xeraxe Sote.

§ V. Frs. Agoñec Acorom Inat Zahaña, Guañoc Reste Mencei.

§ V. Frs. Çhucar Guayoc, archimencey reste Bencom, Sanet vander relac nazeth zahañe.