afaro
De *afaraw, s. m. sing.
*-aw > -o, por contracción.
F·R
¶ Guaxate hequei adeiacharan afaro yafana haxaran.
1. m. Tf. desus. Bot. Grano (vegetal). Expr. t.: ofaro.
§ «Ofaro, grain. // Afaro» [Berthelot 1842: 187].
§ «Afaro, grano» [Chil 1876, II: 49].
§ Archipº. «Ofaro, grano» [Pizarroso 1880: 160].